Kolejna reforma wynikała z nieścisłości, jakie zachodziły pomiędzy zapisami kalendarza i zjawiskami przyrody. Po prostu wiosna przyszła wcześniej, niż wynikało to z kalendarza i nie była to wyłącznie anomalia pogodowa. Przez dziesięć wieków z każdego roku pozostawało niewiele ponad 11 minut, które w efekcie dały kilka dni różnicy pomiędzy kalendarzową i astronomiczną równonocą wiosenną. Z tej nieścisłości wynikało wiele problemów związanych z głównie z ustalaniem ruchomych świąt religijnych.
Zmiany w kalendarzu wprowadził papież Grzegorz XIII (1572 - 1585). Równonoc wiosenna została ustalona na 21 marca. Wprowadzono też dokładniejszy sposób ustalania lat przestępnych. W dalszym ciągu przestępnym był co czwarty rok, ale lata, które mają na końcu 00 np. 1900 uznano za nieprzestępne, natomiast lata z dwoma zerami na końcu podzielne przez 400 miały być przestępne np. 2000. Żeby reforma mogła wejść w życie z kalendarza należało usunąć dziesięć dni, które nagromadziły się przez wieki. Grzegorz XIII wydał bullę, mocą której po 4 października 1582 nastąpił 15 października 1582 i tym samym rozpoczął obowiązywanie nowy kalendarz - gregoriański. Taki sposób liczenia czasu obowiązuje do dziś.